8 februari tot 14 februari

Maandag 8 februari 2016 begon mijn stage dan echt bij Amari Phuket. Ik was gevraagd om met om 08.00 uur te melden bij Human Resource. Daar moest ik eerst meelopen naar de laundry waar ik uniformen moest passen, aangezien ik wat langer ben dan de gemiddelde vrouwelijke medewerker moest ik wel 5 jurken aan voordat ze er één lang genoeg vonden. Dit ging allemaal in het Thai dus ik begreep er uiteraard helemaal niks van, behalve wanneer ze me een nieuwe jurk in mijn handen duwde. Hierna werd ik samen met nog jongen die introductie liep, Tan, voorgesteld aan allerlei managers, dit gaat ook veel in het Thai, gelukkig sprak hij het wel en ook redelijk goed Engels dus kon hij mij een beetje helpen. Hierna gingen we lunchen en toen werden we bij de Front Office afgezet, waar we meteen mochten beginnen met werken. Dit terwijl ik helemaal niks wist, niet hoe de telefoon of het reserveringssysteem werkt. Gelukkig ben ik goed geholpen door mijn nieuwe collega’s en ben ik nog redelijk goed door de dag heen gekomen. Ze hebben hier nog wel een sterke mening over hoe ik eruit moet zien. Ik moet namelijk andere schoenen kopen en ook een huidkleurige panty dragen, daarnaast moet ik altijd wat op mijn lippen hebben. Die schoenen en panty ben ik in de avond maar gelijk gaan halen. Overdag kwamen er ook nog 8 Nederlandse gasten, die ik uiteraard te woord moest staan. Twee van hen waren helaas niet zo blij met het hotel en zeiden tegen mij dat ik maar even mijn collega’s moest gaan uitleggen dat dit natuurlijk allemaal niet werkte.. Goed begin, al zeg ik het zelf. Daarna waren er twee Franse Belgen die wilde inchecken maar die totaal niet blij waren met de ligging van de kamer. Omdat ik de enige ben achter de receptie die er westers uit ziet, kwamen ze naar mij toe of ik dat niet begreep. Ze werden steeds bozer en toen kwam uiteindelijk de Zwitserse General Manager erbij, die gelukkig Frans sprak en het allemaal goed heeft gepraat. Naast al deze leuke taferelen werd ik nog “koala” genoemd door mijn collega James omdat ik er volgens hem heel moe uitzag. Ik kon er wel om lachen. :) Zeer drukke en hectische dag maar ik heb er wel vertrouwen in!

Dinsdag stond training op het programma, in de ochtend leek het erop dat we echt training zouden krijgen in plaats van bij de Front Office meehelpen zonder dat ik ook maar ergens informatie over heb gehad. In de middag moesten we wel weer helpen in de Front Office maar gelukkig zijn mijn collega’s wel heel behulpzaam. Toch blijft het nog lastig dat ik geen Thai spreek aangezien bijna alle gesprekken onder collega’s in het Thai zijn. Mijn naam was erg lastig en lang voor de mensen hier, dus hebben ze nu een bijnaam voor mij bedacht: Mali. Dit staat voor Jasmijn, een bloem die ze hier soms ook aan de gasten meegeven. Nadat we in de ochtend heel snel alle informatie over de verschillende kamers en faciliteiten van het hotel hadden gekregen, moest ik het in de middag al weten aangezien ze mij toen al ging overhoren. Toen heb ik haar maar verteld dat ik het niet allemaal wist in een halve dag bomvol informatie. Dus vertelde ze mij dat ik het dan maar moest gaan leren in de avond en het voor de volgende dag moest kennen aangezien ze me dan een “test” zou geven. Het wordt steeds duidelijker dat ik er niet als een Thai uitzie en dat gasten mij als westers beschouwen en ervan uit gaan dat ik elke taal wel moet spreken, Russisch bijvoorbeeld.. Dinsdagavond kwam er ook nog een nieuwe food and beverage stagiare uit China aan. Die werd bij mij aan de deur gezet, nadat ze een korte rondleiding had gehad. Daar heb ik in de avond ook nog een tijdje mee gekletst. Ze was volgens mij wel erg bang, maar ik hoop dat ik haar een beetje op haar gemak heb kunnen stellen.

Woensdag was de laatste trainingsdag en ben ik nog aan een aantal managers voorgesteld. Ik probeer zoveel mogelijk namen te onthouden maar dat is erg lastig aangezien iedereen hier wel een naamkaartje heeft maar ze allemaal bij een totaal andere bijnaam worden genoemd. In de middag heb ik alles over de check-in geleerd, weer een stapje verder dus :). Donderdag moest ik werken van 14.00 tot 00.00 uur. Het is wel even wennen hoor, die lange werkdagen in deze hitte! In de middag kwam er een groep Spanjaarden aan in het hotel, die zo ongeveer geen Engels spreken. Toen moest ik ze helpen aangezien ik een beetje Spaans spreek, maar mijn Spaans is nu ook weer niet zo goed dat ik ze alles kan uitleggen over het hotel. Gelukkig sprak één van mijn collega’s, Hamza, ook een beetje Spaans en hebben wij samen het woord gedaan en hebben twee andere mensen al het papierwerk gedaan. In het begin hadden ze geloof ik alleen niet zo goed door dat wij maar een klein beetje Spaans spraken, dus hebben we ze maar gevraagd of ze a.u.b wat langzamer wilde praten zodat wij ook begrepen wat ze zeiden. Ik heb ook onze namen opgeschreven in hun kamer en nu elke keer als ze mij zien dan roepen ze me weer en zeggen ze gedag, leuk om te zien. :) Ik leer hier steeds meer van mijn collega’s kennen en ze zijn ook allemaal heel zorgzaam. Ze vragen mij altijd: “kan je wel Thais eten?” en dan zeggen ze daarna dat ik ook ei kan vragen in de kantine als het te pittig is voor me. Vrijdag en zaterdag heb ik weer gewerkt van 14.00 tot 00.00 uur en gelukkig was ik zondag een dag vrij. Normaal gesproken krijg ik twee dagen vrij, maar deze week helaas niet aangezien het hotel nog steeds helemaal vol zit. Hopelijk wordt het volgende week wat rustiger. Het hotel heeft een gratis shuttle bus naar Kata Beach, een mooi strand op 20 minuten rijden van het hotel. Kata Beach is een stuk rustiger dan Patong Beach, waar het hotel aan ligt. Daar heb ik zondag een tijdje van het prachtige weer (32°C en geen wolken!) genoten en daarna heb ik nog wat door de straten bij Kata gelopen en lekker geluncht. Er is op het strand een soort van markt met allemaal tafels waar je wat aan kan eten, erg leuk gedaan vind ik! In de avond heb ik samen met de nieuwe F&B intern Wei Wei nog wat gegeten in het hotel en hebben we nog gezellig wat gekletst. Ik ben weer helemaal opgeladen voor de volgende werkweek. :)