9 mei tot 15 mei

Maandag op het werk kwamen er een aantal groepen inchecken in het hotel, wat ook betekende dat er nieuwe computers geïnstalleerd moesten worden in de lobby voor de gasten om te gebruiken. Deze stonden alleen op een ongelukkige hoogte en hadden mijn collega’s van de IT er barkrukken bijgezet, deze waren alleen hoger dan de computers zelf.. De Deputy General Manager kwam langs, ze is erg aardig en dat bleek toen ook maar weer. Ze vertelde mij letterlijk: “don’t marry IT, they only work with computers, people is not good”. Hahaha ik lag echt in een deuk, zelfs zij wil dus dat ik een Thais vriendje krijg, zolang het maar niemand van IT is! Thais blijf een ontzettend lastige taal om te leren, vooral vanwege alle woorden die naar mijn mening exact hetzelfde klinken, maar iets totaal anders betekenen. Zo probeerden ze mij dinsdag weer het woord voor banaan te leren, ik zei schijnbaar iets anders in het Thais en toen begonnen ze heel hard te lachen allemaal, ik ben er tot nu toe helaas nog steeds niet achter wat ik wel heb gezegd.. Ook zeggen mijn collega’s nog steeds dat ik er leuk uitzie, vooral altijd op de dagen dat ik dat zelf totaal niet vind, andere collega’s vertellen mij dat dan ook op die zelfde dagen.. Wel leuk om nog steeds die complimenten te krijgen, laat ik me daar maar op focussen! Dinsdagavond zat ik met een collega van mij te eten in de kantine, er was een curry waarvan ik al wist dat die ontzettend pittig was dus had ik het niet opgeschept. Hij vond dat ik het toch (nog een keer) moest proeven. Ik heb dus één hapje genomen met een hele lepel rijst en daarna twee glazen water gedronken, hahaha. Ik kon er wel om lachen maar hij voelde zich toch wel een beetje schuldig. Ik heb toen maar gezegd: “don’t worry”, werkt hier altijd weer. Hij vond het niet heel erg pittig, maar de volgende dag vertelde een andere collega mij dat het wel erg pittig was, ook voor haar.. Nouja, heb ik maar weer een verhaal om te vertellen.

Dinsdag was ik dan een dag vrij, mijn vrije dag was al een keer of 5 verplaatst de afgelopen week, maar ik heb er nog één overgehouden tenminste! Wei Wei had ook een vrije dag. We hebben niet heel veel gedaan, eerst maar lekker uitgeslapen. Daarna zijn we wat gaan lunchen in het Rim Talay restaurant in het hotel (gratis eten!) en daarna zijn we in de middag nog naar Patong Beach gegaan, waar we lekker hebben gepraat over hoe het nou eigenlijk is om als buitenlander in Thailand te werken en dat het toch lastig is om echt vrienden te worden. We hadden het erover dat je in het hotel heel veel vrienden hebt op het werk maar dat je niet altijd iets met ze gaat doen, aangezien niet iedereen even goed Engels spreekt. Er zijn een aantal collega’s van mij die niet heel goed Engels spreken maar het wel heel erg proberen, in de Front Desk spreken ze natuurlijk beter Engels aangezien ze elke dag met de gasten moeten praten. Maar er zijn ook genoeg collega’s die letterlijk 5 woorden Engels spreken. Soms wil je dan wel met ze praten maar dat gaat gewoon simpelweg niet. Verder dan “hoe gaat het met je?” kom je niet. En buiten dit om is het voor hen natuurlijk ook veel makkelijker om Thai te praten en niet de hele tijd Engels hoeven te spreken omdat er één buitenlander bij is. Ondanks dit alles ben ik nog steeds wel heel erg blij met mijn collega’s en heb ik op het werk en als we dan wel iets gaan doen ook zeker heel veel lol met hen!

Woensdag zat ik met een de assistent managers te eten in de kantine en toen hadden we het erover dat het altijd zo druk was op het werk en dat er te weinig werknemers zijn in het hotel. Zij vertelde mij toen dat we in de verschillende afdelingen richtlijnen hebben in hoeveel medewerkers er zouden moeten zijn, in de F&B is er één medewerker over, in de Housekeeping het is precies goed en bij de Front Desk + Bell Man samen zijn er 11 medewerkers te weinig… Tja nu weet ik ook waarom het altijd zo druk is. Woensdagavond kwam er ook een grote groep Russen aan in het hotel. Ik heb al eerder gehoord dat ik er Russisch uitzie of dat gasten al Russisch sprekend naar mij toe komen, maar deze mensen spreken echt geen woord Engels en zijn er jammer genoeg volledig van overtuigd dat ik Russisch spreek en dat ik hun tour guide ben. Gelukkig hebben we nu voor die groep een tafel in de lobby staan waar hun Russisch sprekende gidsen zitten. Toch blijven ook mijn collega’s maar vragen of ik ze kan helpen met deze gasten, wat ik niet kan.

Donderdag was ik alleen bij de Guest Relations en in de ochtend om 09.00 uur toen ik begon met werken moest ik 8 kamers controleren, allemaal in een ander gebouw. Het is de bedoeling dat ik in de eerste twee uur twee verslagen schrijf en die dan aan Room Service geef. Normaal gesproken moet dit makkelijk lukken als de gasten niet te veel naar mij toekomen. Nu was ik al bijna een uur kwijt aan de kamers en toen ik terugkwam zat mijn collega aan het bureau met twee gasten, of ik het even over kon nemen. Daarnaast stonden er nog twee andere gasten te wachten en kwamen nog twee collega’s mij vertellen dat ik nog dingen moest aanpassen. Het was wel even druk dus! Maar gelukkig is het mij gelukt om alles af te krijgen en toen de jongen van Room Service naar mij toe kwam om de lijst op te halen was het enige wat ik nog moest doen is het document printen. De rest van de dag was het ontzettend rustig in de Lobby en dus ook wel een beetje saai. Maar ik moest nog 6 andere kamers controleren dus ik kon mijzelf wel bezig houden gelukkig. Donderdagavond na het werk is het me gelukt om een diner onder de €1 te kopen! Een noedels gerecht, gehaald op de Banzaan Markt en het was heerlijk! Vrijdag en zaterdag was ik nog twee dagen alleen bij de Guest Relations omdat mijn andere collega vrij was of bij de Front Desk moest werken. Gelukkig lukt dat nu allemaal goed, al is het soms wel een beetje saai. Ik ga dan maar even helpen bij de Front Desk als het druk is of even kletsen als er weinig te doen is. Zaterdag is mijn korte broek verdwenen in de was, ik had al gevraagd of ze hem nog ergens hebben liggen maar ze kunnen hem niet meer vinden. Helaas is de afdeling nogal groot dus kan ik ook niet even gaan zoeken. Nu zullen ze het mij laten weten als ze hem toch nog vinden, maar daar ga ik maar niet vanuit. Zaterdag op het werk belde een gast naar mij en toen vertelde hij mij dat ik niet Thais klonk, wat inderdaad ook niet zo is. Het is nog steeds te merken dat ik er anders uitzie en anders klink, soms kan ik zien dat de gasten een voorkeur hebben om het mij te vragen omdat mijn collega’s volgens hen niet te verstaan zijn of ze er geen vertrouwen in hebben dat zij hen begrijpen. Ik zat aan de Guest Relations tafel en mijn collega van de Tour Desk zat daar ook, toen iemand iets wilde weten over een tour was het duidelijk dat hij het aan mij wilde vragen, maar ik weet daar niks van dus verwees ik hem naar mijn collega. Toen vroeg hij gewoon waar zij bij zat: “Does she speak English?”, euhm ja, hoe kan ze anders de hele dag internationale gasten helpen om een tour te boeken?! Onbeschoft vind ik het wel om dat te vragen als ze er gewoon naast zit..

Zondag had ik weer een dag vrij, ik heb niet veel kunnen doen aangezien het veel heeft geregend. Als het hier regent dan regent het ook echt, het stroomt gewoon over de straat en als je maar 3 tellen buiten staat dan ben je compleet doorweekt. Mijn plan was om zondag even aan mijn kleurtje te werken, maar dat is dus niet helemaal gelukt.. In de middag heb ik nog gezellig met papa en mama gepraat op skype en in de avond met Anouk. Ondanks alle tijdzones, lukt dat toch nog gelukkig!