14 maart tot 20 maart
Blijf op de hoogte en volg Mariska
20 Maart 2016 | Thailand, Phuket
Maandag had ik nog een dag vrij en ben ik Patong in gegaan. Ik heb toen ergens op straat nog een soort strandmat gekocht die iedereen hier heeft. Heel handig, er kunnen ongeveer 2 tot 3 personen op en ik kan het weer oprollen zodat ik het makkelijk mee kan nemen. Nog wat geluncht, Pad Thai. Ze hebben hier vaak wat kraampjes of restaurantjes die dan gezamenlijk een ruimte hebben gekocht of gehuurd, in het midden staan dan tafels waar de mensen kunnen eten. Je kan dus kiezen waar je je eten haalt, of zelfs bij meer dan één kraampje en dan kan je het in het midden opeten. Het drinken komt dan ook weer van een andere plaats, erg leuk! Mijn standaard werktijden zijn nu van 11.00 tot 21.00 uur en mijn collega vergeet dit steeds. Zij is altijd om 19.00 uur klaar en daarna kan ik dus nog de laatste dingen afmaken. De bell boys hier hebben echt momenten dat heel druk is en moment dat er simpelweg niks te doen is, dan staan ze gewoon te wachten tot er wat moet gebeuren. Vaak als ik dan alleen bij Guest Relations zit bellen ze om even te praten. Op de momenten dat ze het wel erg druk hebben moet ik in de avond vaak meehelpen. Wees gerust; ik hoef niet de bagage te tillen ;). Ik moet dan de telefoon opnemen en doorgeven wie en naar welke kamer moet en vanaf waar, soms lastig aangezien ze allemaal Thai onderling praten en ik alleen Engels. Ondertussen heb ik wel geleerd hoe ik in het Thai de telefoon moet opnemen. Dinsdagavond ben ik samen met Khun Bom, Yui en Jessica nog wat gaan drinken in een bar waar ze live muziek hadden nadat zij klaar waren met werken. De live muziek was Thai en Jessica en ik begrepen er dus helemaal niks van, toch hebben we het wel heel gezellig gehad, volgende keer een plek met Engelse muziek hebben we al gezegd :). '
Woensdag en donderdag weer hard gewerkt, het wordt weer een stuk drukker in het hotel. De afgelopen weken was het hotel ongeveer 60-70% vol en nu zitten we weer tegen de 90-95% aan en dat is echt te merken. De mening over mijn uiterlijk veranderd hier elke dag, dinsdag vertelde iemand mij dat ik hem aan zijn hond deed denken, vanwege mijn haar… Woensdag vertelde iemand mij dat ze dacht dat ik lesbisch was aangezien ik zo lang ben… Donderdag vertelde iemand mij dat de kleur van mijn ogen veranderd was sinds ik hier was… Tja, het is elke dag wel weer iets maar gelukkig kan ik er nog om lachen en trek ik me er maar niet te veel van aan. '
De afgelopen dagen is het niet alleen drukker op het werk, het is ook een stuk warmer aan het worden. Maart en vooral april zijn de warmste maanden van het jaar hier en worden er soms temperaturen van 40°C verwacht.. Ik ben er achter gekomen dat de Nederlanders niet de enige mensen zijn die klagen over het weer, de Thai doen het ook. Het is hier dan alleen: “wat is het warm vandaag, waar is de airco en doet de ventilatie het eigenlijk wel?”. Als het regent is nog steeds iedereen blij. Ondanks dat het zo warm is zie ik mijn collega’s vaak genoeg nog met een lange broek lopen in hun vrije tijd. Ook de jongen die elke dag de kranten naar het hotel komt brengen is altijd volledig bedekt en in het zwart gekleed. Dat je je bedekt snap ik aangezien je heel snel verband op de scooter in de volle zon, maar dat je dan zwarte kleren aantrekt?! Ik heb donderdag ook pittige vis gegeten in de kantine, dit betekend heel veel rijst en maar een klein beetje vis voor mij. Maar ik en mijn collega’s zijn trots op mij aangezien ik het Thaise eten in ieder geval probeer te eten. Ze zeggen allemaal dat de stagiaire die hier voor mij was alleen maar in Rim Talay (het restaurant van het hotel) at en bijna niks Thais heeft gegeten in de zes maanden dat hij in Thailand stage liep. Doe ik toch nog iets goed, haha.
Vrijdag ben ik erachter gekomen dat de bellboys mijn kamernummer in het hotel weten en deze ook hebben onthouden, ze kunnen me namelijk bellen met het telefoonnetwerk van het hotel. Vrijdagavond lag ik net lekker in mijn bed, gaat de telefoon, maar die gaat heel hard en staat naast mijn hoofd dus ik schrok me helemaal kapot, haha. Wat wel fijn is, is dat ze me ook met rust lieten toen ik zei dat ik al in bed lag. Zaterdag overdag was het prima op het werk, maar in de avond was het ontzettend druk. We moesten in totaal 85 kamers inchecken en ongeveer 90 kamers uitchecken gedurende de dag. Zaterdag was ik eigenlijk Guest Relations maar ik heb denk ik de helft van de dag bij de Front Desk geholpen omdat het zo druk was dat er een rij begon te ontstaan. Zaterdagavond was ik de laatste dingen aan het afmaken toen de bellboys mij vroegen of ik even standby kon staan voor hen. Dit betekend niet dat ik de gasten moet rondrijden of de bagage hoef te sjouwen, ik sta bij de desk en moet de telefoon opnemen, de kamernummers doorgeven en in de lobby regelen dat de mensen weer terug naar hun kamer komen. Op een gegeven moment stond de hele ingang vol met een stuk of 30 man die allemaal wat anders wilde, naar hun kamer, een taxi, een tuk tuk, een al geboekte taxi naar het vliegveld, etc. Ik heb toen iedereen maar verteld dat we even moesten wachten tot de bellman terugkwamen, anders kon ik ze ook niet helpen. Ook waren er geen tuk tuks bij het hotel en begonnen de gasten te zeuren dat ze al zo lang aan het wachten waren. Dat kon ik helaas ook niet echt helpen.. Op een gegeven moment belde er nog een Indische vrouw naar de bell counter om te vragen voor twee extra kopjes, ik verstond haar heel slecht en ze belde naar de bell counter dus ik ging er vanuit dat ze een buggy wilde voor twee personen. Later belde ze terug met de vraag: “You people don’t speak English?”, maar daar trek ik me weinig van aan. De meeste Indische mensen zijn helaas heel onbeschoft hier in het hotel en dat weet ik nu ook uit ervaring.. Aangezein het zo druk was besloot één jongen van de Front Desk om ook bellman te worden en heeft hij ook gasten rondgereden. We waren dus met twee extra mensen aan het werk en eigenlijk was het nog steeds niet genoeg. Ik ben uiteindelijk tot 22.00 uur aan het werk geweest, een werkdag van 11 uur en zonder avondeten helaas. Het nieuwe rooster was pas zaterdag bekend gemaakt, hierop stond dat ik zondag om 07.00 uur weer moest werken, een kort nachtje dus. Na het werk ben ik nog naar de 7eleven gegaan om spullen te kopen en onderweg heb ik bij een heel leuk kraampje wat te eten gehaald. Met kraampje bedoel ik eigenlijk een scooter met een kraampje eraan, het smaakte wel erg goed!
Zondag was ik weer Front Desk voor één dag. Toen ik binnen kwam lopen zei mijn collega al “yes”, goed begin van de dag voor mij! Hij zei dit ondanks dat ik nog nooit een ochtenddienst had gedaan en dus niet echt wist wat ik moest doen en we maar met zijn tweeën waren. Er zijn op dit moment ook een aantal Italianen in het hotel, typische zeer luidruchtige Italianen. Ze blijven in totaal 78 nachten en vertrekken volgende week, hun Engels is erg slecht en ze weten nu dat ik Italiaans spreek. Soms wel lastig aangezien ik nog niet veel weet en zij heel veel eisen stellen. Veel collega’s van de Front Desk mogen hun daarom ook niet. De man heeft zelfs gevraagd of één van mijn collega’s niet ontslagen kon worden. Vandaag had ik haar hulp nodig met het verzenden van zijn brief, toen zei ze al tegen mij dat ze dat liever niet deed omdat hij haar totaal niet mocht. Ik werd uit het kantoor gehaald door één van mijn collega’s toen hij aankwam en toen wenste iedereen daar mij al succes.. Uiteindelijk is het allemaal opgelost en was hij tevreden. :)
Ik verbaas me er nog steeds over hoe onbeschoft sommige gasten zijn tegenover mijn Thaise collega’s in tegenstelling tot mijzelf. Zondag was ik met een bellman naar de kamers omdat ik de gasten had ingecheckt, op de terugweg moesten we andere gasten ophalen. De bellman moest ook nog andere bagage meenemen, dus we moesten ik denk ongeveer 2 minuten wachten. Ze riepen al naar hem dat hij op moest schieten. Dat werkt hier alleen niet, iedereen denkt hier; als je zoveel haast hebt dan had je maar eerder moeten bellen en eerder uit je kamer moeten gaan, daar ga ik me niet voor haasten. Toen vroegen ze aan mij, terwijl hij al in de buggy zat of ik hem niet even kon vertellen dat hij moest opschieten omdat ze anders te laat kwamen. Ze praatten echt tegen hem alsof hij een debiel was en of ik het hem allemaal niet even kon vertellen, niet dus, sorry!
Woensdag en donderdag weer hard gewerkt, het wordt weer een stuk drukker in het hotel. De afgelopen weken was het hotel ongeveer 60-70% vol en nu zitten we weer tegen de 90-95% aan en dat is echt te merken. De mening over mijn uiterlijk veranderd hier elke dag, dinsdag vertelde iemand mij dat ik hem aan zijn hond deed denken, vanwege mijn haar… Woensdag vertelde iemand mij dat ze dacht dat ik lesbisch was aangezien ik zo lang ben… Donderdag vertelde iemand mij dat de kleur van mijn ogen veranderd was sinds ik hier was… Tja, het is elke dag wel weer iets maar gelukkig kan ik er nog om lachen en trek ik me er maar niet te veel van aan. '
De afgelopen dagen is het niet alleen drukker op het werk, het is ook een stuk warmer aan het worden. Maart en vooral april zijn de warmste maanden van het jaar hier en worden er soms temperaturen van 40°C verwacht.. Ik ben er achter gekomen dat de Nederlanders niet de enige mensen zijn die klagen over het weer, de Thai doen het ook. Het is hier dan alleen: “wat is het warm vandaag, waar is de airco en doet de ventilatie het eigenlijk wel?”. Als het regent is nog steeds iedereen blij. Ondanks dat het zo warm is zie ik mijn collega’s vaak genoeg nog met een lange broek lopen in hun vrije tijd. Ook de jongen die elke dag de kranten naar het hotel komt brengen is altijd volledig bedekt en in het zwart gekleed. Dat je je bedekt snap ik aangezien je heel snel verband op de scooter in de volle zon, maar dat je dan zwarte kleren aantrekt?! Ik heb donderdag ook pittige vis gegeten in de kantine, dit betekend heel veel rijst en maar een klein beetje vis voor mij. Maar ik en mijn collega’s zijn trots op mij aangezien ik het Thaise eten in ieder geval probeer te eten. Ze zeggen allemaal dat de stagiaire die hier voor mij was alleen maar in Rim Talay (het restaurant van het hotel) at en bijna niks Thais heeft gegeten in de zes maanden dat hij in Thailand stage liep. Doe ik toch nog iets goed, haha.
Vrijdag ben ik erachter gekomen dat de bellboys mijn kamernummer in het hotel weten en deze ook hebben onthouden, ze kunnen me namelijk bellen met het telefoonnetwerk van het hotel. Vrijdagavond lag ik net lekker in mijn bed, gaat de telefoon, maar die gaat heel hard en staat naast mijn hoofd dus ik schrok me helemaal kapot, haha. Wat wel fijn is, is dat ze me ook met rust lieten toen ik zei dat ik al in bed lag. Zaterdag overdag was het prima op het werk, maar in de avond was het ontzettend druk. We moesten in totaal 85 kamers inchecken en ongeveer 90 kamers uitchecken gedurende de dag. Zaterdag was ik eigenlijk Guest Relations maar ik heb denk ik de helft van de dag bij de Front Desk geholpen omdat het zo druk was dat er een rij begon te ontstaan. Zaterdagavond was ik de laatste dingen aan het afmaken toen de bellboys mij vroegen of ik even standby kon staan voor hen. Dit betekend niet dat ik de gasten moet rondrijden of de bagage hoef te sjouwen, ik sta bij de desk en moet de telefoon opnemen, de kamernummers doorgeven en in de lobby regelen dat de mensen weer terug naar hun kamer komen. Op een gegeven moment stond de hele ingang vol met een stuk of 30 man die allemaal wat anders wilde, naar hun kamer, een taxi, een tuk tuk, een al geboekte taxi naar het vliegveld, etc. Ik heb toen iedereen maar verteld dat we even moesten wachten tot de bellman terugkwamen, anders kon ik ze ook niet helpen. Ook waren er geen tuk tuks bij het hotel en begonnen de gasten te zeuren dat ze al zo lang aan het wachten waren. Dat kon ik helaas ook niet echt helpen.. Op een gegeven moment belde er nog een Indische vrouw naar de bell counter om te vragen voor twee extra kopjes, ik verstond haar heel slecht en ze belde naar de bell counter dus ik ging er vanuit dat ze een buggy wilde voor twee personen. Later belde ze terug met de vraag: “You people don’t speak English?”, maar daar trek ik me weinig van aan. De meeste Indische mensen zijn helaas heel onbeschoft hier in het hotel en dat weet ik nu ook uit ervaring.. Aangezein het zo druk was besloot één jongen van de Front Desk om ook bellman te worden en heeft hij ook gasten rondgereden. We waren dus met twee extra mensen aan het werk en eigenlijk was het nog steeds niet genoeg. Ik ben uiteindelijk tot 22.00 uur aan het werk geweest, een werkdag van 11 uur en zonder avondeten helaas. Het nieuwe rooster was pas zaterdag bekend gemaakt, hierop stond dat ik zondag om 07.00 uur weer moest werken, een kort nachtje dus. Na het werk ben ik nog naar de 7eleven gegaan om spullen te kopen en onderweg heb ik bij een heel leuk kraampje wat te eten gehaald. Met kraampje bedoel ik eigenlijk een scooter met een kraampje eraan, het smaakte wel erg goed!
Zondag was ik weer Front Desk voor één dag. Toen ik binnen kwam lopen zei mijn collega al “yes”, goed begin van de dag voor mij! Hij zei dit ondanks dat ik nog nooit een ochtenddienst had gedaan en dus niet echt wist wat ik moest doen en we maar met zijn tweeën waren. Er zijn op dit moment ook een aantal Italianen in het hotel, typische zeer luidruchtige Italianen. Ze blijven in totaal 78 nachten en vertrekken volgende week, hun Engels is erg slecht en ze weten nu dat ik Italiaans spreek. Soms wel lastig aangezien ik nog niet veel weet en zij heel veel eisen stellen. Veel collega’s van de Front Desk mogen hun daarom ook niet. De man heeft zelfs gevraagd of één van mijn collega’s niet ontslagen kon worden. Vandaag had ik haar hulp nodig met het verzenden van zijn brief, toen zei ze al tegen mij dat ze dat liever niet deed omdat hij haar totaal niet mocht. Ik werd uit het kantoor gehaald door één van mijn collega’s toen hij aankwam en toen wenste iedereen daar mij al succes.. Uiteindelijk is het allemaal opgelost en was hij tevreden. :)
Ik verbaas me er nog steeds over hoe onbeschoft sommige gasten zijn tegenover mijn Thaise collega’s in tegenstelling tot mijzelf. Zondag was ik met een bellman naar de kamers omdat ik de gasten had ingecheckt, op de terugweg moesten we andere gasten ophalen. De bellman moest ook nog andere bagage meenemen, dus we moesten ik denk ongeveer 2 minuten wachten. Ze riepen al naar hem dat hij op moest schieten. Dat werkt hier alleen niet, iedereen denkt hier; als je zoveel haast hebt dan had je maar eerder moeten bellen en eerder uit je kamer moeten gaan, daar ga ik me niet voor haasten. Toen vroegen ze aan mij, terwijl hij al in de buggy zat of ik hem niet even kon vertellen dat hij moest opschieten omdat ze anders te laat kwamen. Ze praatten echt tegen hem alsof hij een debiel was en of ik het hem allemaal niet even kon vertellen, niet dus, sorry!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
