30 mei tot 5 juni

Maandag was ik nog een dagje vrij en Jessica ook. Het heeft nog veel gestormd dus hebben we helaas niet veel kunnen doen. In de middag zijn we nog even naar Patong Beach gelopen om gezellig wat te eten. We hadden een paraplu meegenomen, dat was maar goed ook want na 5 minuten begon het te regenen, niet heel hard gelukkig. De straten zijn hier niet allemaal even goed en dus blijft het water op straat liggen. Ik had besloten om op slippers naar buiten te gaan, dat was een goed idee aangezien je van de ene in de andere plas stapt als je over straat loopt. Na het eten hebben we nog wat fruit gekocht bij een kraampje op straat. Ideaal vind ik het; je kunt uitkiezen welk fruit je wilt, dan snijden zij het voor je in stukjes en stoppen het in een soort van boterhamzakje met een stokje zodat je het makkelijk kunt eten. En dit allemaal voor 20 THB (€0,50), super service!

Dinsdag was ik bijna klaar met werken toen ik door mijn manager werd gevraagd om te helpen met de check-in, en als de manager het vraagt kan je geen nee zeggen. Ik vroeg om hun paspoorten, het waren Amerikanen en voor mij zijn die meestal geen probleem. We moeten altijd om een soort borg vragen en de Amerikanen doen daar eigenlijk nooit moeilijk over en geven mij hun creditcard. De Indische mensen daarentegen moet je het drie keer uitleggen en dan willen ze het eigenlijk nog niet. Dan zijn er nog de Chinezen, die je totaal niet begrijpen maar overal mee akkoord gaan, heel ideaal. De Amerikanen zijn soms wel een probleem voor mijn Thaise collega’s aangezien ze nog wel eens uit de hoogte kunnen doen en vaak zeggen ze tegen mijn Thaise collega’s dat ze geen Engels spreken of dat ze hen niet verstaan. Bij deze check-in dacht ik dus, dit komt wel goed. Maar helaas. Eerst moesten ze nog een derde persoon bij de kamer voor vier nachten. Had mijn collega dat bijna afgerekend, wilden ze maar drie nachten. Toen wilde ze eerst in Dollars betalen, toen mijn collega dat had gewisseld wilde ze het geld toch niet wisselen en gewoon in Thaise Bath betalen. Daarna wilden ze de kamer nu betalen, en later toch niet meer. Toen vroegen we nog om de borg, dat hadden we afgehandeld en toen vroegen ze waar het eigenlijk voor was. Toen alles met het geld was geregeld wilden ze een upgrade. Ze hadden al een gratis upgrade gekregen, maar dat was niet goed genoeg. We konden ze een upgrade aanbieden als ze betaalden. Maar dat wilden ze niet, dus was het belachelijk dat wij ze om nog meer geld gingen vragen terwijl ze al zoveel geld hadden betaald voor dit hotel en het haar verjaardag was de afgelopen week. Uiteindelijk heb ik ze naar hun kamer gebracht. Toen we voor de deur stonden vroegen ze al om een andere kamer. Ik zei dat dat moeilijk was aangezien het gebouw redelijk vol zat (daar had ik eigenlijk geen idee van) en dat we eerst de kamer even zouden bekijken. Toen ze in de kamer kwamen zeiden ze heel verbaasd “Oh deze kamer heeft wel een goed uitzicht”. Ja inderdaad. Toen alles klaar was ben ik snel weer teruggegaan naar de lobby om mijn werk af te maken, het was inmiddels namelijk 45 minuten later..

Het is deze week nog steeds rustiger in het hotel, onder ander omdat het regenseizoen net is begonnen. Toch weten veel toeristen dit niet en dan zijn ze vaak heel teleurgesteld als we ze vertellen dat het weer waarschijnlijk nog wel een tijdje slecht blijft. Op woensdag waren er maar 33 kamers die kwamen inchecken. Ik nam woensdag de telefoon op en toen begon er gelijk iemand boos tegen mij te schreeuwen, dan heb ik het eigenlijk al gehad, maarja dat kan niet. Hij vertelde mij dat hij al een uur naar het hotel aan het bellen was en dat niemand de telefoon opnam. Hij eiste een reden waarom, ik zei dat ik geen reden wist en gaf hem mijn excuses en toen werd hij nog bozer. Het kan niet waar zijn, aangezien we één persoon binnen in het kantoor hebben die alle telefoontjes van buitenaf opneemt. Al zou zij er even niet zijn geweest, dan was het geen uur. Hij bleef maar boos een reden eisen, ik heb hem nogmaals mijn excuses aangeboden en gezegd dat ik geen reden had. Hij besloot toen om boos te worden op mij. Ik heb hem toen maar heel netjes gevraagd waar ik hem mee kon helpen en hem zo snel mogelijk doorverbonden.

Donderdag was het eigenlijk de bedoeling dat mijn collega Mam ook zou komen werken, ik begon om 09.00 uur en zij zou om 11.00 uur komen. Toen heeft ze zich ziekgemeld. Ze zou eigenlijk dinsdag en woensdag vrij zijn, dan donderdag moeten werken en dan vrijdag en zaterdag weer vrij zijn. Nu heeft ze 5 vrije dagen. Ik heb geen idee of ze echt ziek was, maar de manager was er die dag niet en het was ook niet super druk dus ik geef haar groot gelijk dat ze zich ziek heeft gemeld. Ik had het er vrijdag met een collega over. Deze hele week laten ze een stagiaire de leiding hebben over een totale afdeling in het hotel. Ze moeten dan toch wel vertrouwen in mij hebben! Mijn manager Jessica vertrouwd mij wel maar toch ook niet helemaal 100% heb ik het gevoel, al wordt dit wel steeds beter. Vrijdagochtend had ik het heel druk bij Guest Relations, het hele bureau lag vol met papier en dan moest ik ook nog een kamer controleren samen met Room Service. Voor 11.00 uur, dus ik had Room Service gevraagd om het om 10.00 uur te doen. Jessica bleef mij maar herinneren dat we het moesten doen, ik had haar al gezegd dat de auto van Room Service al voor de lobby stond maar dat ik de jongen even kwijt was. Toen heb ik Room Service nog maar een keer gebeld en daarna konden we gaan. Ik moest een foto sturen naar Jessica. Om 10.21 uur wees Jessica mij er nog een keer op dat het al 10.21 uur was, dat begreep ik eerst niet, maar daarna vertelde ik haar dat het al klaar was. Ze had mij niet zien weggaan en terugkomen. Toch weer even goed geregeld ;). Uiteindelijk kwamen de gasten pas om 15.30 uur in plaats van de aangeven tijd, dus was al het stressen voor niks… :( Een van mijn taken bij Guest Relations is om de welkomstbrieven voor de VIP gasten uit te printen zodat de General Manager zijn handtekening eronder kan zetten. Deze moet ik dan naar zijn kantoor brengen, aangezien zijn secretaresse er al niet meer was moest ik ze echt naar zijn kantoor brengen. Daar stond ik nog heel even met hem te praten en toen zei hij: “I think you are doing a fantastic job at Guest Relations”. Toch wel even trots op mezelf!

Het regenseizoen in Thailand betekend héél veel regen en héél veel muggen. Mijn grootste bezigheid op het werk is muggen doden, anti-mug opspuiten en proberen niet te krabben. Ik ben niet de enige, al mijn collega’s stinken ook de hele dag naar anti-mug.. :( Zondag was ik één dag vrij en toen was het ook nog eens ontzettend mooi weer! Daarnaast had Jessica ook een vrije dag. We hadden besloten om naar het strand te gaan nu het zo mooi weer was. We zijn naar Kamala Beach gegaan, om daar te komen hadden we een taxi geregeld via de app “Grab” dit is echt een stuk goedkoper dan om te onderhandelen met de taxichauffeurs! We hebben heerlijk lekker gerelaxt op het strand en nog een hele goedkope en heerlijke cocktail gedronken langs het strand. In de avond zijn we nog naar de Jetty van het hotel gelopen om daar de zonsondergang te bekijken. Een heerlijke dag genieten van de mooie omgeving en de perfecte afsluiter van deze drukke week!