27 juni tot 3 juli

Mijn stage is nu al bijna afgelopen, nog maar minder dan een maand hier, nog een maand op vakantie en dan ga ik alweer terug naar Nederland. Veel van mijn collega’s vragen mij nu ook wanneer mijn stage is afgelopen en hoe lang ik hier nog ben. Iedereen zegt dan ook altijd dat we een afscheidsfeestje moeten houden. Daarnaast zei een van mijn collega’s, Raemee, dinsdag tegen mij “Don’t forget me when you go back your country”. Toch wel een teken dat ze mij aardig vinden, haha. Ook is Jessica bijna klaar met haar stage, haar laatste stagedag is 25 juli en dan vliegt zij 27 juli alweer terug naar Taiwan. Dat is eerder dan mij aangezien ik wat vakantiedagen heb opgenomen toen mama en Joris hier waren. Mijn laatste werkdag is 31 juli en dan vlieg ik 1 augustus al naar Vietnam, waar ik ontzettend veel zin in heb natuurlijk! Jessica en ik hebben nu besloten om samen een afscheidsfeestje te geven aangezien dat wel zo makkelijk is. Wanneer en waar weten we alleen nog niet aangezien we nooit dezelfde dag vrij hebben, maar daar verzinnen we nog wel iets op. Donderdag heb ik ook mijn vluchten naar Vietnam en weer terug naar Thailand geboekt, mijn vlucht terug naar Nederland is namelijk vanuit Bangkok. 26 augustus zal ik weer terug zijn in Nederland. Dinsdag kwam er een nieuwe stagiaire uit China aan hier in het hotel, Victoria. In de avond hebben Jessica en ik haar welkom geheten in Amari en hadden we haar uitgenodigd om een biertje te drinken in mijn kamer. Het was erg gezellig en leuk om haar te leren kennen. Woensdag kwam er nog een andere stagiaire uit China aan, Sabrina, ze zijn al vriendinnen en ze slapen nu ook samen in een kamer aangezien het hotel geen kamers meer heeft voor de stagiaires. Alle kamers zijn al vol en als Jessica en ik weg zijn dan kunnen Victoria en Sabrina in onze kamers intrekken. Het is wel beter als ze niet op dezelfde kamer slapen aangezien ze niet hetzelfde rooster hebben en de een dus in de ochtend moet werken terwijl de ander pas na middernacht terugkomt. Aangezien ik nog bij Guest Relations werk was het mijn taak om ook wat welkom fruit en chocolaatjes naar hun kamer te sturen. Woensdagavond heb ik gelijk met Victoria en Sabrina wat gegeten in het hotel en ze leren kennen. Volgens mij zijn het hele aardige meiden! Ze blijven hier ook zes maanden en vooral Victoria zegt elke keer dingen als, “ik heb nog nooit buiten het hotel gegeten”, “ik ben nog nooit naar het strand geweest”, “ik heb nog niks van Phuket gezien”. Daar kan ik altijd wel om lachen aangezien ze hier pas een aantal dagen is dus natuurlijk heeft ze nog niks van het eiland gezien.. Wel zijn ze beide een beetje bang. Ze zeiden tegen mij dat het gevaarlijk was om met z’n tweeën een Tuk Tuk terug te nemen van het winkelcentrum naar het hotel in de avond. Toen hebben we haar er maar van verzekerd dat het totaal niet gevaarlijk is. Wij lopen ’s avonds alleen over straat en dat maakt niemand wat uit. Natuurlijk word je gevraagd of je een taxi/tuk tuk/massage wil maar dat is overdag ook zo.

Donderdag is een collega die ongeveer een jaar bij de Front Desk heeft gewerkt begonnen om Guest Relations te leren. Mijn collega en supervisor P’Mam zegt heel vaak tegen mij dat ik haar maar even moet leren hoe ze iets moet doen. Het grootste probleem voor haar (Maii) is om het handschrift van K. Pierre te lezen, hij schrijft altijd de kaarten voor de gasten en dan schrijft hij daarbij wat wij moeten bestellen. Zijn handschrift is redelijk onleesbaar maar na een paar weken raak je eraan gewend hoe de dingen worden geschreven en dan kan je de dingen niet zozeer lezen maar leer je de verschillende dingen te herkennen. Voor Maii is dat uiteraard nog lastig, zo zei ze ook donderdag “nu ga ik het zelf proberen te lezen” terwijl ik naast haar zat, prima natuurlijk. Maar na 1 woord proberen te lezen keek ze al naar mij om te helpen, haha. Verschillende handschriften lezen is nog een probleem, de kaarten van K. Pierre zijn over het algemeen moeilijk en daarnaast had P’Mam op een aantal enveloppen 2/07 geschreven voor de datum, alleen las Maii dat als kamer nummer 2107 en vroeg waarom er zoveel kaarten waren voor dat ene kamer nummer. Ook had ik geschreven Cape Town, toen vroeg zij wat ze moest doen met Cape + OWN?! Toch leuke dingen om te horen, haha. Maii heeft maar drie dagen training bij Guest Relation, dan drie dagen vrij en daarna begint ze al alleen om 09.00 uur en dan kom ik om 11.00 uur. Alleen zijn die twee uur de belangrijkste van de dag. P’Mam en ik hebben haar gevraagd of ze zich zelfverzekerd genoeg voelde om alleen om 09.00 uur te beginnen. Nu hebben we afgesproken dat Maii alles afmaakt en klaarzet en dat ik dan 10 minuten eerder naar het werk kom zodat ik alles nog even snel kan controleren of Maii kan helpen met dingen die ze niet zeker weet en dan kunnen we de verslagen om 11.00 uur versturen. Donderdag, vrijdag en zaterdag waren we dus met drie mensen bij Guest Relations, wat natuurlijk te veel is en Maii moest eigenlijk alles doen zodat ze het kon leren. Dus P’Mam en ik hadden niet veel te doen die drie dagen, ik heb veel bij de Front Desk geholpen aangezien er elke dag 85 tot 100 check-ins waren.

Zondag was ik zoals altijd weer een dag vrij. Ik ben in de middag nog samen met Wei Wei naar Patong Beach en het winkelcentrum gegaan. We hebben ook nog wat gegeten en in de avond nog een heerlijk wijntje gedronken in Jungceylon. We hadden het er toen ook nog even over het feit dat ik hier nog maar een maand ben en dat we toch echt wel goede vriendinnen zijn geworden. Daarnaast hebben we het over de dingen gehad die we samen hebben gedaan, vooral ijsjes eten, alcohol drinken en naar het strand gaan. Een zeer gezonde vriendschap dus, haha. Maar het is wel altijd heel erg gezellig gelukkig, en zondagavond was daar geen uitzondering op!